Rzym - Włochy - Roma - Italy
Rzym, stolica Włoch, położony jest na siedmiu wzgórzach skupionych nad rzeką Tyber, która przepływa przez środek miasta z północy na południe. Jest największym miastem w kraju, liczy bowiem w granicach administracyjnych ponad 2,5 mln mieszkańców, a w obrębie aglomeracji miejskiej prawie 4 mln ludności. Jest ważnym ośrodkiem turystycznym o światowym znaczeniu. Rzym to również ważne centrum przemysłowe z rozwijającym się przemysłem samochodowym, elektrotechnicznym i spożywczym, a także centrum finansowe Włoch z siedzibą wielu banków i finansowych instytucji. Miasto jest siedzibą znanych klubów sportowych. Znajdują się tu też dwa wielkie porty lotnicze o dużym znaczeniu dla kraju.
Koloseum (Colosseo)
Pierwotnie zwane było Amfiteatrem Flawiuszy, czyli podwójnym teatrem. Nazwa ta oznacza dokładnie podwójny teatr. Teatry greckie wznoszone były na planie półokręgu a Koloseum wzniesiono na planie okręgu. Budowę rozpoczął w 72 r. Cesarz Wespazjan a ukończył jego syn Tytus w 80 roku. Z okazji otwarcia amfiteatru zorganizowano trwające 100 dni uroczystości. Koloseum mieściło 50 000 widzów, którzy zbierali się tu, by oglądać słynne, często okrutne, lecz może właśnie dlatego wzbudzające takie zainteresowanie walki gladiatorów, polowania na dzikie zwierzęta czy bitwy morskie, dla których potrzeb Koloseum napełniano wodą. Do dziś można zaobserwować resztki dawnej czteropiętrowej konstrukcji. Na pierwszych trzech kondygnacjach zachowały się arkady, pomiędzy którymi widać półkolumny w stylu doryckim, jońskim i korynckim. Ostatnie piętro, nieco wyższe niż pozostałe, stanowiło lity mur z otworami okiennymi. Obecny swój stan, Koloseum zawdzięcza nie tylko niszczącym siłom przyrody i trzęsieniom ziemi, ale także dewastującej działalności człowieka, który nie wahał się brać stąd kamieni i marmurów wykorzystywanych później do budowy własnych domów. Aby oglądać spektakle publiczność wchodziła do Koloseum pod dolnymi arkadami i później po nieistniejących już schodach na odpowiedni poziom. Każdy poziom był zarezerwowany dla określonego stanu: pierwszy dla cesarza i westalek a ostatni dla zwykłego ludu. Arena, obecnie pozbawiona podłogi, ukazuje system podziemnych korytarzy, w których znajdowały się skomplikowane mechanizmy sceny, pomieszczenia dla gladiatorów i dzikich zwierząt.
Schdy Hiszpańskie
Schody Hiszpańskie -dzieło architektów Francesco de Sanctis i Alessandro Specchi, znajdują się przy Placu Hiszpańskim (Piazza di Spagna) i prowadzą do XVI –wiecznego kościoła Trinita dei Monti (kościół pw. Św. Trójcy). Kościół i schody zostały ufundowane przez rząd francuski, natomiast nazwa wiąże się z lokalizacją hiszpańskiej ambasady. Schody Hiszpańskie są tłumnie odwiedzane przez turystów. Odbywają się na nich pokazy mody, festiwale kwiatów, a w czasie Bożego Narodzenia na tarasie schodów urządzana jest szopka.
Istnieje przesąd, zgodnie z którym na tych schodach nie należy jeść.
Na środku Placu Hiszpańskiego znajduje się fontanna w kształcie łodzi (Fontana della Barcaccio) zaprojektowana przez Pietro Berniniego,ojca znanego Giovanni Lorenzo Berniniego,wykonana w 1623 r. Fontannę zasilają wody doprowadzone akweduktem (tym samym, który zasila fontannę di Trevi). Fontanna jest pamiątką po powodzi, która miała miejsce na Boże Narodzenie w 1598 r. Wody Tybru wyrzuciły w tym miejscu łódkę. Prawie sto lat po wybudowaniu fontanny, na początku XVIII wieku powstały Schody Hiszpańskie.
Kościół Trinita dei Monti
Kościół Trinita dei Monti (Świętej Trójcy), zbudowany w XVI wieku przez Carla Madernę i sfinansowany przez Ludwika XII.
Kościół Santissinma Trinita dei Monti, w skrócie nazywany Trinita dei Monti znajduje się na szczycie Schodów Hiszpańskich, górując nad Piazza di Spagna w Rzymie. Jest to późnorenesansowy kościół. Wraz z otoczeniem (Villa Medici) pozostaje własnością państwa francuskiego.
Bazylika Św. Piotra na Watykanie (Basilica di San Pietro).
Zamek Świętego Anioła (Castel Sant'Angelo)
W 590 rok, podczas szalejącej w mieście zarazy, idący w błagalnej procesji papież Grzegorz I ujrzał nad masywem grobowca Hadriana postać archanioła Michała chowającego miecz do pochwy na znak wygaśnięcia epidemii. Od tego czasu Mauzoleum Hadriana zaczęto nazywać Zamkiem Św. Anioła, a Bonifacy IV wzniósł w 608 r. na szczycie budowli kaplicę S. Angelo usque ad coelos, czyli Świętego Anioła w Niebie.
Dziś na szczycie twierdzy można posiedzieć w niewielkiej kawiarence, podziwiając piękny widok rozciągający się na mosty na Tybrze, na ogrody Pincho, śródmieście i oczywiście na Plac i Bazylikę Św. Piotra.
J
Jest imponująca, scenograficzna i wartościowa artystycznie fontannaspośród nie tylko tych w Rzymie.
Fontanna di Trevi– najbardziej znana barokowa fontanna Rzymu
Bazylika Św. Pawła za Murami (San Paolo Fuori le Mura).
Jest to drugi, po Bazylice Św. Piotra, kościół pod względem wielkości. Został prawie całkowicie zniszczony przez pożar w 1823 roku.początku XIII w. przez Vassallettiego.
Usta Prawdy (Bocca della Verita).
1 tony. Przedstawia ona oblicze brodatego bóstwa, najprawdopodobniej starożytnego Boga Mórz Okeanosa. Dawniej rzeźba pełniła funkcję wykrywacza kłamstw, stad też zapewne wzięła się jej nazwa.
Według legendy podejrzany o kłamstwo wkładał rękę w otwarte usta rzeźby i jeśli mówił prawdę to bezpiecznie wyjmował dłoń z otworu, jeśli kłamał jego ręka została zmiażdżona. Od XV wieku rzeźba znajduje się w kościele Santa Maria In Cosmedin. Zabytek ten jest niezwykle popularny wśród turystów, którzy chętnie robią sobie zdjęcia z ręką w ustach bóstwa. Przyczyniło się to do tego, że cały plac, na którym stoi kościół przyjął nazwę od tej płaskorzeźby.
Plac Wenecki
Uważany jest za geograficzne centrum Rzymu, z którego rozchodzą się najważniejsze arterie miasta, m.in. via del Corso.
Ołtarz Ojczyzny
Uważany jest za największy współczesny monument w Europie. Zbudowany został w latach 1885-1911 według projektu G. Sacconi dla uczczenia 50.
rocznicy powstania Królestwa Włoch. Ma przypominać zjednoczenie kraju i jednocześnie stanowić symbol Ojczyzny. Znajdują się tu także prochy Nieznanego Żołnierza. Nad całością dominuje gigantyczny posąg pierwszego króla zjednoczonych Włoch - Wiktora Emanuela II Sabaudzkiego. Ołtarz Ojczyzny oddano społeczności w 1925 r.
Panteon
Zbudowany jest na planie koła. Wejście otoczone jest szesnastoma kolumnami ułożonymi w trzech rzędach, dzięki czemu budowla sprawia niesamowite wrażenie już przed zgłębieniem się w jej wnętrzu.Wewnątrz znajduje się kilka kapliczek, z których niektóre pełnią też rolę grobowców. Sklepienie wieńczy imponująca kopuła, posidająca na samym szczycie otwór, przez który do środka świątyni wpada światło, i oświetla poszczególne kapliczki w zależności od pory dnia.
Panteon z pewnością jest jedną z największych atrakcji turystycznych Rzymu.
Łuk Konstantyna Wielkiego to okazała budowla, która dzisiaj możemy podziwiać w Rzymie. Wiadomo, iż powstała ona w okresie pomiędzy trzysta dwunastym a trzysta piętnastym rokiem ery nowożytnej.
Jej wzniesienie wiązało się między innymi z obchodami dziesięciolecia objęcia władzy w cesarstwie przez Konstantyna. Poza tym w ten sposób chciano również uhonorować jego zasługi w zwycięskiej walce z Maksencjuszem. Rzeźby umieszczone na tymże łuku są przedstawieniem ludów, które to podbił jeszcze za swego panowania cesarz Trajan.
W budowli tej znajdują się również płyty z pięknymi płaskorzeźbami datowane jeszcze na czasy Marka Aureliusza - znajdują się one pomiędzy powyżej wspomnianymi posągami. Zresztą, cała budowla jest naprawdę fantastycznie ozdobiona. Nie brakuje tutaj oczywiście także i płaskorzeźb wywodzących się z epoki panowania samego Konstantyna, a także postaci tegoż monarchy. Konstantyn został tutaj przedstawiony frontalnie, natomiast otaczające go postaci zaprezentowano już z profilu.
Campo de’Fiori – jest to jeden z najsłynniejszych placów w Rzymie,
znajduje się na pograniczu dwóch rejonów Pariole i Regola. Nazwa Campo de’Fiori oznacza pole kwiatów,aż do średniowiecza bowiem w miejscu tego placu była łąka. Plac otoczony jest malowniczymi pałacami, kramami oraz straganami.
Panuje tu typowo targowiskowa atmosfera. Na Campo de’Fiori znajduje się pomnik Giordana Bruna, który właśnie w 1600 roku został skazany przez Św. Inkwizycję i spalony na stosie na Campo de’Fiori. Przebywając w tym miejscu z łatwością wnika się w jego niezwykły klimat. Zarówno plac jak i egzekucja wykonana na G. Brunie zostały upamiętnione w wierszu Czesława Milosza pod tytułem Campo di Fiori.
Brama Srebrników (Argo degli Argentari)
Bazylika Św. Jana na Lateranie (San Giovanni in Laterano)
To jedna z czterech bazylik patriarchalnych znajdujących się na terenie Rzymu i Watykanu. Fasada głównego wejścia do bazyliki, w stylu klasycznym, pochodzi z pierwszej połowy XVIII w. układ pilastrów i półkolumn podkreśla pięcionawowe wnętrze bazyliki. Zamieszczony poniżej gzymsu napis Onimus Ecclesiarrum Urbis et Orbis Mater et Caput ( Matka i Głowa wszystkich kościołów miasta i świata) podkreśla znaczenie jakie posiada ten kościół, będący jednocześnie katedrą papieży pełniących rolę biskupów Rzymu. Fasadę wieńczy 15 figur przedstawiających doktorów kościoła z rzeźbą Chrystusa zamieszczoną w centralnej części. Kościół został zbudowany na początku IV w. jako kościół Zbawiciela. Wezwanie zostało zmienione podczas pontyfikatu Grzegorza Wielkiego. Lateran początkowo był rezydencją papieży. Po przeniesieniu siedziby papieskiej do Perugii, a następnie do Avinionu Lateran został spalony i ograbiony. Stąd też papież Grzegorz XI wracając z Avinionu przeniósł siedzibę na Watykan. Bazylika na Lateranie została odbudowana, przy czy zachowano jej pięcionawowy układ. Największy zakres prac przeprowadzono od XVI do XIX w., a obecny wygląd został nadany w połowie XVII wieku (podczas pontyfikatu Innocentego X na obchody Roku Świętego 1650).
Forum Romanum (Foro Romano)
W starożytności był to plac otoczony monumentalnymi, bazylikami i świątyniami, który stanowił ośrodek życia miasta.
Kapitol (Campidoglio)
Kapitol jest najsłynniejszym z 7 rzymskich wzgórz. To właśnie tu od zarania dziejów było centrum życia religijnego i publicznego miasta. Plac Kapitoliński jest zaprojektowany przez Michała Anioła z polecenia
papieża Pawła III.
Święte Schody (Scala Sancta)
Scala Sancta – są to schody liczące 28 stopni, które według legendy pochodzą z pałacu Poncjusza Piłata i po nich właśnie kroczył Jezus Chrystus prowadzony na sąd.
Zegar Słoneczny - Solarium Augusti
Horologium Solarium Augusti – największy zegar słoneczny i kalendarz wszech czasów.
Kościół Il Gesu
Jest głównym kościołem zakonu jezuitów w Rzymie, wybudowany został w latach 1568 – 1584 z inicjatywy tego zakonu.
Głównymi projektantami świątyni byli Giacamo della Porta oraz Jacopo Barozzi da Vignola. Budowla jest bogato zdobiona i sprawia wrażenie wyrafinowanej, jej charakterystyczną cechą są ostre kontrasty światłocieniowe, które są typowe dla baroku. Świątynia stanowi wzorzec barokowych kościołów jezuickich w całej Europie, choć wnętrze posiada jeszcze niektóre cechy typowe dla renesansu i gotyku.
Circus Maximus
Jest to najstarszy i największy cyrk w starożytnym Rzymie, usytuowany pomiędzy wzgórzami Palatynu i Awentynu.
Był wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany. W ostatecznym kształcie mógł pomieścić 250 tys. osób. Rozgrywano w nim przede wszystkim wyścigi rydwanów. Ostatnie igrzyska w cyrku zostały rozegrane w 550r. Obecnie na powierzchni nie ma zachowanych pozostałości cyrku, tylko wyniesienie na powierzchni terenu nad gruzami ukazuje obszar, który zajmowały niegdyś zabudowania cyrku.